ที่เดิมเดิมเติมฝันวันเก่าเก่า..ยังคงเงียบเหงาแม้เงาใครบางคน...

Girl^-^

***ที่เดิมตรงนี้ที่ที่เราเคยมีกัน
ที่เก่าม้านั่งตัวนั้นที่เราเคยสุขสันต์
เธอนำกีตาร์ตัวเก่าเก่ามารอฉันทุกคืนวัน
เราพบกันเธอกับฉันแย้มยิ้มปริ่มอุรา
***เธอบรรเลงเพลงเก่าที่เราแต่ง
ท่วงทำนองรักร้อนแรงแย้งกับความเหว่ว้า
แค่ยินเพลงเก่าเธอแว่วมา
กลิ่นไอให้โรยราพลันหวนมาย้ำเตือน
***เสียงเพลงคอยย้ำเตือนถึง..คนนั้น
ที่เรามีกันยิ่งกว่าแค่คำว่าเพื่อน
ห้องแคบแคบแอบแฝงกลิ่นไอรสรักมิลางเลือน
ฉันยังสัมผัสได้เหมือนครั้งเธอบรรเลงเพลงแผ่วเบา
***ใต้ฟ้าว้าวุ่นอุ่นไอรักผลักหนีหาย
ดังชีวาจะมลายให้มอดกลายเป็นถ่านเถ้า
เพลงกระซิบรักจากใจเธอคอยยวนเย้า
ถูกแผดเผามอดไปพร้อม ใจเธอ
***เคยหวังว่าสักวันเธอคงกลับมาหาฉัน
แต่คงไม่มีวันนั้นที่ฉันไม่มีแม้สิทธิ์จะพร่ำเพ้อ
คืนแล้วคืนเล่าเฝ้ากระซิบร้องเรียกเพียงชื่อเธอ
นั่นเป็นเพียงใจละเมอเพ้อไปให้เปลืองใจ
***ณ คืนนี้กลับมานั่งเก้าอี้ตัวเก่าเก่า
คืนวันแสนเศร้าเร้าอารมณ์แข่งกับดาวอันสดใส
ผู้หญิงตัวเล็กเล็กคนหนึ่งยังคงกระซิบรักจากดวงใจ
รอเพียงใครรับรู้ ความรู้สึกสักเสี้ยวใจที่เธอให้เขา เท่านั้นเอง... 
(เฮ้อ...อารมณ์พาไป อ่านะ ...T_T)