ฉันนั่งอยู่ตรงนี้ ดูละครที่มีอยู่ตรงหน้า บทแสดงทุกอย่างที่เตรียมมา เต็มไปด้วยทุกลีลาการเสียใจ ............................... น้ำตาเธอไหลรินมาให้เห็น แต่ใจเธอที่เลือดเย็นซ่อนไม่ได้ ปิดไม่อยู่รอยยิ้มความดีใจ เมื่อเธอเห็นใครอีกคนใกล้เข้ามา ................................ เป็นว่าฉันเข้าใจเธอทุกสิ่ง และคนถูกทิ้งไม่อยากอยู่เสนอหน้า บทสุดท้ายที่เหลืออยู่คือบอกลา เอามา บทนี้ ฉันเล่นเอง
12 กรกฎาคม 2545 23:49 น. - comment id 60605
อืม...ละครชืวิต ลิขิตด้วยใจ
14 กรกฎาคม 2545 01:08 น. - comment id 60774
ก้อดีนิน่า
12 สิงหาคม 2545 11:59 น. - comment id 66656
รู้สึกว่าบทนี้(กลอนน่ะ)ประณีตกว่าบทอื่นที่อ่าน
7 กันยายน 2545 18:16 น. - comment id 74205
ชอบนะ รู้สึกถึงทั้งความรู้สึกและการกระทำ... ชอบกลอนของซนที่เป็นตัวของตัวเองดี