จะห่วงอะไร
ตฤณ
จะห่วงอะไร
ยังแคร์
---------------
แค่ความรู้สึกมันเปลี่ยนแปลงกระทันหัน
หัวใจรับไม่ทันมันจึงเผลอร้องไห้
ไม่ใช่เพราะเพื่อเหนี่ยวรั้งสร้างความลำบากใจ
แต่เพื่อปิดฉากอะไรต่อมิอะไรในความผูกพัน
จงหนักแน่นกับการตัดสินใจ
หันหลังเดินจากไปแล้วลืมฉัน
จะห่วงอะไรแค่การเปลี่ยนแปลงของใจที่เงียบงัน
น้ำตาอยากทำหน้าที่ของมันเท่านั้นเอง
ไม่ได้ห่วงอะไร
ตฤณ
----------------
เมื่อรับรู้ว่ามันเป็นข่าวร้ายของเธอ
จึงยอมพลั้งเผลอซับน้ำตาบนแก้มนั้น
ไม่ใช่ว่าห่วงหา หรือ อาลัยความสัมพันธ์
แค่เพียงกลัวว่าเธอจะเจ็บช้ำ ระกำใจ
เพราะคิดมาดีแล้ว ถ้วนถี่
การตัดสินใจครั้งนี้ ต้องมีคนที่ร้าวไหว
ที่เธอบอกว่าน้ำตาแทนความหมายของหัวใจ
ถ้ามันอยากระบาย ก็จะปล่อยให้มันร้องไห้ เพราะยังไงก็เป็นหน้าที่ของมัน