๏ เสียงเพียงออพ้อคำฉ่ำฉะอ้อน แทนเรียมวอนว่าน้องอย่างหมองหมาง กระไรผิดสะกิดเนื้อเบื่อระคาง ขอจงวางเว้นโกรธลงโทษทัณฑ์ เสียงขลุ่ยหลิบกระซิบกรรณประหวั่นหวาด เกรงตัดขาดครั้งนี้ที่หุนหัน ให้เจ็บอกฟกช้ำพร่ำจาบัลย์ เจ้า ฤ บั่นเบือนพี่แต่นี้ไป เสียงขลุ่ยหวนครวญโหยดังโบยแส้ ทั่วดวงแดเดือดช้ำเกินคำไข แทบดับดิ้นวิญญาณปลงปราณไป ตกอยู่ในอเวจีที่ระทม จึงคร่ำครวญกระสวนเสียงเพียงขลุ่ยผิว ให้โลดลิ่วจากใจที่ไหม้ขม เพลงขับขานอ่านคำช้ำระบม ฝากสายลมล่องฟ้ามาบอกเธอ ๚ ๛
วฤก 1 ก.ค. 2545 12:53 น. - ID 17537 
824
1
0
1 กรกฎาคม 2545 13:05 น. - comment id 58362
แล้วจะเป่าขลุ่ยฝากลมไป
1 กรกฎาคม 2545 21:34 น. - comment id 58409
นึกภาพตามแล้วเลยไปเห็น ขวัญ นั่งเป่าขลุ่ยคิดถึงเรียมเลยค่ะสงสัยจะ อินไปกับบทกลอน :p
2 กรกฎาคม 2545 20:02 น. - comment id 58541
เพราะมากครับ
10 สิงหาคม 2545 14:34 น. - comment id 66331
เพลินดีค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
