กลอนบทนี้จากผู้น้อยตำต้อยนัก มีมากรักมากมายไม่จบสิ้น จนตอนนี้หัวใจถูกกัดกิน อยู่แดนดินหนามรักสะบักสะบอม
ใจสงบ 23 มิ.ย. 2545 14:52 น. - ID 17132 
404
0
0
23 มิถุนายน 2545 23:31 น. - comment id 57334
หน้าส่วนตัว
วอนฝากลม
สายลมจ๋า จงพัดพา ลมผ่านไป
สู่ดวงใจ ใครซักคน ที่แสนเศร้า
สายลมเป่า พัดแผ่พริ้ว ปลิวเบาเบา
ความทุกข์เขา จางหายไป สู่สายลม
ร้อยกรอง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
