เจ็บ

ใจสงบ

กลอนบทนี้จากผู้น้อยตำต้อยนัก
มีมากรักมากมายไม่จบสิ้น
จนตอนนี้หัวใจถูกกัดกิน
อยู่แดนดินหนามรักสะบักสะบอม				
comments powered by Disqus
  • ICQ 16089832

    23 มิถุนายน 2545 23:31 น. - comment id 57334

    วอนฝากลม
          สายลมจ๋า จงพัดพา ลมผ่านไป
    สู่ดวงใจ ใครซักคน ที่แสนเศร้า
    สายลมเป่า พัดแผ่พริ้ว ปลิวเบาเบา
    ความทุกข์เขา จางหายไป สู่สายลม
                     ร้อยกรอง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน