รอคอย
เปลวปลายเทียน
โอ้นกเขา.....เคยขัน.....กระชั้นแจ้ว
เราโตแล้ว.....หาตักอุ่น.....หนุนไม่ได้
พอพบคน.....ที่เคยคุ้น.....อบอุ่นใจ
เขาก็ไม่.....ใยดี.....เท่าที่ควร
โอ้นกเขา.....เคยขัน.....กระชั้นเสียง
ยินสำเนียง.....เสียงเสนาะ.....เพราะกำศรวญ
ถึงแม้เขา.....ไม่ใยดี.....เท่าที่ควร
ใจรัญจวน.....ส่งเสียงแจ้ว.....แว่วทุกวัน
โอ้นกเขา.....เคยขัน.....กระชั้นจิต
เฝ้าครุ่นคิด.....ถึงเขา.....เศร้าโศกสัญ
ถึงแม้จะ.....ส่งเสียงแจ้ว.....แว่วทุกวัน
เขาคนนั้น.....ยังเมิน.....ห่างเหินไป
โอ้นกเขา.....เคยขัน.....กระชั้นแจ้ว
หมดวี่แวว.....คืนกลับ.....ลับไปไหน
ถึงเขานั้น.....ยังเมิน.....ห่างเหินไป
ในจิตใจ.....นั้นยังรัก.....จักคอยเธอ
เปลวปลายเทียน