วันวาน-วานหวาน-หวานพ้นผ่านแล้ว เหลือเพียงแก้วกับน้ำใสอยู่ในนั้น สีอำพันบ่มรสชาติมานานวัน เหมือนใจฉันที่เก็บงำความช้ำใจ มันเริ่มแต่เธอพบใครคนนั้น จิตใจหวามหวั่นเลยใช่มั้ย กับฉันเลยเย็นชาอย่างไร้ใจ ไม่เหลือแววรักเก่าซ่าส์ดั่งโซดา เป็นเพียงน้ำเปล่าที่ไร้รสความรู้สึก ฉันเองไม่เคยนึกสักนิดว่า ทุกความรักทุกความฝันที่ทำร่วมกันมา สุดท้ายเป็นแค่น้ำแข็งละลายจางหายไป