รอ...ใคร...สักคน

อนันต์

ตัวผมนั่งเหม่อมองที่ท้องฟ้า
ให้เวลาผ่านไปไร้จุดหมาย
ตัวคนเดียวไร้คนอยู่ข้างกาย
ฤาเป็นคำทำนายว่านิรันดร์
      เสียงลมพัดสบัดปลายกิ่งไม้หญ้า
ล้วนเมฆาลอยข้ามฟ้าเหมือนความฝัน
คุณคงเห็นใครนั่งรออยู่ทุกวัน
เขานั่งรอใครกันไม่รู้เลย
      ดวงตะวันสาดแสงด้วยแรงกล้า
และเวลาก็ดำเนินไม่อยู่เฉย
อีกทั้งสายน้ำเย็นที่คุ้นเคย
มันไม่เคยหยุดนิ่งด้วยสิ่งใด
      แต่ตัวผมนั้นยังคงหยุดนิ่ง
ปล่อยให้สิ่งต่างต่างนั้นเคลื่อนไหว
หากคุณถามว่าผมรออะไร
ผมจะตอบคุณไป...ใคร...สักคน				
comments powered by Disqus
  • Rain..

    10 มิถุนายน 2545 00:48 น. - comment id 54840

          เรนว่า....แต่ง..ด้ายดี...มากค่ะ..
            ....รอ...รอ...รอ........
              เก่งค่ะ...เรนยัง..แต่ง..ม่ายด้ายเลยค่ะ..
         เขียนๆ...งแล้วก้อ...ลง..ตระกร้า...
             แย่จังค่ะ.....สอนเรน...มั่งดิค่ะ....
  • may

    10 มิถุนายน 2545 14:30 น. - comment id 54924

    ขอให้ได้เจอเร็วๆนะคะ  คนที่คุณรอน่ะ
    
    เป็นกำลังใจให้ค่ะ
  • ข้าวปล้อง

    11 มิถุนายน 2545 00:04 น. - comment id 55080

    แต่งได้ดีมากเลยล่ะ ชอบท่อนสุดท้ายจัง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน