ช่อดอกเหลืองละมุนอุ่นไอหวาน คลี่กลีบบานแย้มพรายดั่งสายไหม บานบุรีชื่อเจ้าเร้ารึงใจ ประทับในทรวงซึ้งตอกตรึงตรา ดอกเจ้าเอ๋ยเคยบานในวารก่อน วันนี้ซ่อนหลบเร้นไม่เห็นหน้า หรือเบ่งบานกลางใจของใครมา ทอดทิ้งข้าหม่นเศร้ารอเจ้าบาน.
6 มิถุนายน 2545 00:00 น. - comment id 54229
ว่าจะไปนอนแล้ว..แต่รออ่านงานพรระวีนะนี่ นะคะ.. ชอบกลอนที่สละสลวยงดงามอย่างนี้มากเลยค่ะ และเกี่ยวกับดอกไม้ด้วย.. บทนี้ทำให้คิดถึงบ้านที่เกาะที่มีซุ้มบานบุรีกันแทบทุกบ้าน เห็นงามจนซึมซึ้งเลยค่ะ ด้วยรักและขอบคุณที่รินรดหยดน้ำใจแสนงามให้ทะเลชื่นฉ่ำใจนะคะ
6 มิถุนายน 2545 00:53 น. - comment id 54248
กลอนเพราะจังเลยครับ ... อ่านแล้วเหงาเลย ฮือ ๆๆๆ
6 มิถุนายน 2545 19:25 น. - comment id 54377
เหงาเศร้าจริงๆด้วยค่ะ ดอกโศกท่าจะแอบมาบานแถวนี้แน่ๆ....
6 มิถุนายน 2545 22:18 น. - comment id 54400
ขอบคุณท่านกวีศรีสยามทั้งสามท่าน ครับ.