วันพรุ่งนี้มีหรือเปล่าใครจะรู้ ก็เห็นเห็นกันอยู่เธอและฉัน ในวันนี้ที่เรายังโกรธกัน วันพรุ่งนี้อาจไม่มีฉันอีกต่อไป ชีวิตคนเราก็สั้นนัก ในวันที่ทำหน้ายักษ์เข้าใส่ วันพรุ่งนี้หน้าเธออาจเปลี่ยนไป เมื่อไม่เห็นฉันอยู่ใกล้ให้เคืองกัน เห็นหน้ากันไม่ถึงร้อยปี จะโกรธกันอีกกี่ทีเธอกับฉัน ให้วันนี้วันสุดท้ายก็แล้วกัน อย่าโทษอย่าโกรธฉันเลยดวงใจ หากวันสุดท้ายรีบมาถึง ให้เหลือความลึกซึ้งดีกว่าไหม ดีกว่าโกรธกันแล้วจากไป ดีกันก่อนจะสายแก้ไม่ทัน อย่าโกรธกันเลยนะครับ โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า
5 มิถุนายน 2545 19:51 น. - comment id 54142
เห็นด้วยคร๊าบผม
5 มิถุนายน 2545 19:53 น. - comment id 54143
คมจริงๆเลยครับ ต้องยืมไปใช้บ้างแล้ว อิ อิ ยินดีที่ได้รู้จักครับ
5 มิถุนายน 2545 22:19 น. - comment id 54191
หากวันสุดท้ายรีบมาถึง ให้เหลือความลึกซึ้งดีกว่าไหม ----------------------------------------------- ค่ะ ขอบคุณที่ช่วยบอกแทน เขียนได้ดีจังค่ะ
5 มิถุนายน 2545 23:10 น. - comment id 54213
ถ้าบทนี้เป็นเรื่องจริงของเธอ ก็ขอให้เค้าคนนั้นหายโกรธเร็ว ๆ นะ กลอนเพราะมากเลยนะ