เพราะเราไม่เอ่ยคำพูดนั้นใช่ไหม เพราะเราไม่ใส่ใจใยต้องใช้คำหวานหวาน เพียงเพราะเราคิดว่าต้องผูกพันกันอีกนาน กับเพียงแค่ถ้อยคำหวาน จะมีค่าอันใด.? แต่แล้วเธอก็จากไปเพราะคำหวานหวาน เธอคงรำคาญ ที่เราไม่เคยสงสัย.? เธอคงแสนเบื่อ ที่เราชอบไว้วางใจ.? เธอคงอยากให้ เราออดอ้อนพรรณนา ถ้าย้อนเวลาไปได้ เราจะคอยพูดพร่ำ เสกเป่าถ้อยคำ รำพันเลือกสรรภาษา เอ่ยอ้างคำใดจะครุ่นคิดก่อนเปล่งวาจา จะพลิกพริ้วชิวหา.....เพียงเพราะว่าเธอต้องการ....... และแล้วเธอก็จะได้จอมกระล่อนหนึ่งคน เธอจะต้องกังวล จนเป็นคนน่าสงสาร เหมือนที่ตอนนี้ เธอถูกย่ำยีแหลกหลาญ สิ้นความคิดอ่าน.........เพราะชอบคำหวานหวานใช่ไหมเธอ..?
2 มิถุนายน 2545 22:59 น. - comment id 53500
หูย งั้นขอแบบไม่หวานดีก่านะ
3 มิถุนายน 2545 00:31 น. - comment id 53512
หวานแบบไม่กะล่อน หาไม่ได้เชียวหรือ
3 มิถุนายน 2545 07:57 น. - comment id 53554
เอ่อ...ดีแล้วจ๊ะที่เวลาย้อนไม่ได้ เพราะบางครั้งความหวานก็ยังต้องพอดีถึงจะอร่อย(เข้าเรื่องกินเฉยเลย อิอิ)
3 มิถุนายน 2545 12:20 น. - comment id 53576
น่ากลัวจัง
3 มิถุนายน 2545 19:39 น. - comment id 53667
ฮิฮิ หวานแบบใด ไม่กะล่อน แค่ให้อ่อน ไม่ถึงแหล.? แค่ให้ชื่น เชื่อว่าแคร์.? แค่ไม่แย่..... จนเกินไป ถ้าเช่นนั้น บอกตรงตรง เชื่อว่าคง พอรับได้ ความสัตย์จริง มิกลับกลาย มีความหมาย ............ บ้างไหมเธอ
5 มิถุนายน 2545 00:19 น. - comment id 53956
อัง เห็นด้วย นะคะ พี่ติ คำหวาน ของ มนุษญ์ บางครั้ง ก็เหมือน คมมีด ที่กรีดใจ ได้ เหมือนกัน หาก คนหวานนั้น อาบด้วย ยาพิษ และ ไร้ ซึ่ง ความจริงใจ ค่ะ ------------------------------------------- อันคำหวานเปรียบน้ำตาลอาบยาพิษ ฤทธิ์บาดจิต เป็นมีดกรีด ดวงใจได้ หากคำพูดที่ว่าหวาน..นั้นขาดความจริงใจ ก็เป็นได้ แค่น้ำตาล หวานเป็นลม --------------------------------------------------- คำพูดขม แต่จริงใจ นั้นมีค่า เปรียบเหมือนยา ถึงแม้ มีรสขม แต่ก็ไม่ทำให้ใคร ตรอมตรม ไปกับลม ปาดหวาน ที่หลอกใจ ------------------------------------------------------ มนุษย์เรา หากพูดหวาน จน พร่ำเพรื่อ คง น่าเบื่อ และ น่าเอียน เลี่ยน ไปได้ หวาน พอดี ให้ น่ารัก จับหัวใจ ดีกว่า คำหวานๆ ที่พูด ไป ไร้ความจริง -------------------------------------------------------- แปลกที่ม้วนมนุษย์ ล้วน ชอบ ลม คำหวานๆ ชอบ ทรมาน กับ คำหวาน ต่อชาย ให้ต่อหญิง ถ้า หาก เขา นั้น ไม่รัก เราจริง หญิง ควร หยิ่ง......เป็น คนจริง อย่าหลง ลม ---------------------------------------------------------------
5 มิถุนายน 2545 01:10 น. - comment id 53973
โหยยย... คุณอังโกะจังมาได้ยังไงครับเนี่ย..? อื้อฮือ.... ฝากบทกลอนมาฝากผมด้วยเหรอครับ ขอบคุณ... ขอบคุณ....ฮิฮิ
8 มิถุนายน 2545 04:27 น. - comment id 54607
ทำไมหวานกันจังเลยอ่ะ หวานไปม๊ดดดดดด ก๊ากกกกกกกกกก แต่คนอย่างฉาน หวานม่ะเปงอ่ะ ช่วยสอนหน่อยจิ เอิ้กๆๆๆๆๆๆ
9 มิถุนายน 2545 01:14 น. - comment id 54743
เอ.... คุณมายาครับ ถ้าหวานไปหมดแล้วตกลงจะเหลือรสอะไรกันอ่ะครับ....ฮิฮิ