เวลา...ทำให้ฉันทบทวนอะไรมานานพอ หากวันนี้เธอจะไป...ก็ไม่ขอ...รั้งรอเธอไว้ แต่เปล่าเลย...ไม่ได้หมายความว่าไม่เคยห่วงใย และการเก็บอะไรไว้...ก็ไม่ได้หมายความว่าห่วงใยเช่นเดียวกัน เธอยังต้องพบเจอใครอีกมากมายนัก มากกว่า...การมาหยุดรักแค่คนอย่างฉัน ยังมีอะไรสนุกๆในโลกกว้างที่มีที่ว่างให้เธอไปเรียนรู้มัน ต่อไปเธอคงได้รู้ว่าคนไหนที่เธอจะผูกพัน จะมีใจ ฉัน...มองเห็นเธอมาเนิ่นนานนัก มากกว่าที่เธอจะรู้ ว่าฉันรู้จักเธอมากแค่ไหน ฉันรู้...วันเวลา สั่งสมและสั่งสอนเธอมาให้เป็นอย่างไร ......แค่ฉันแตกต่างจากที่คนอื่นที่เธอเคยใกล้....... .......ทำให้เธอรู้สึกว่าต่างไป..ก็เท่านั้นเอง.......
30 พฤษภาคม 2545 21:53 น. - comment id 52841
......แค่ฉันแตกต่างจากที่คนอื่นที่เธอเคยใกล้....... .......ทำให้เธอรู้สึกว่าต่างไป..ก็เท่านั้นเอง...... ความแตกต่างจากสิ่งที่เป็นปกติ อาจเป็นสิ่งที่ท้าทาย ได้เช่นกันนะ.
30 พฤษภาคม 2545 21:59 น. - comment id 52844
เอ๋า...งั้นจะมารักหรือจะมาเอาชนะดีล่ะคะ ไปนอนก่อนนะคะพี่
30 พฤษภาคม 2545 22:15 น. - comment id 52848
เพียงเธอ ให้อิสระฉัน มันก็เหมือนฆ่ากัน...ด้วยคำพูด เราเคย... บอกว่าจะพิสูจน์ แต่แล้วเธอมาพูด .... ว่ายอมให้จากไป... เธอบอกว่ารู้จักฉันมานาน แต่เธอไม่อ่าน... ใจฉันใช่ไหม..? การที่เธอปลดปล่อย....และยอมห่างลาไกล มันทำลายหัวใจ..... ฉันให้ระทม..... ลองต่อดูอ่ะคับ....
31 พฤษภาคม 2545 00:36 น. - comment id 52878
ฉัน...มองเห็นเธอมาเนิ่นนานนัก มากกว่าที่เธอจะรู้ ว่าฉันรู้จักเธอมากแค่ไหน ฉันรู้...วันเวลา สั่งสมและสั่งสอนเธอมาให้เป็นอย่างไร ......แค่ฉันแตกต่างจากที่คนอื่นที่เธอเคยใกล้....... .......ทำให้เธอรู้สึกว่าต่างไป..ก็เท่านั้นเอง....... ชอบจังเลย บทนี้ โดน อิอิ
31 พฤษภาคม 2545 01:57 น. - comment id 52903
เหมือนสุดจะทนแล้วนะ ^_^
31 พฤษภาคม 2545 04:08 น. - comment id 52907
อีกมุมของความรัก ที่โดนใจมากเลยจ้ะ
31 พฤษภาคม 2545 08:23 น. - comment id 52929
(ต่อบทกลอน ของ ตื่น) เธอแน่ใจแล้วหรือ... การยึดถือจะไม่ทำให้เธอขื่นขม เมื่อโลกกว้างทางไกล เธอก็ยังอยากไปชื่นชม แล้ววันนี้บอกตรอมตรม เพราะฉันให้ไป ไม่อยากขังเธอในโลกเล็กๆที่น่าเบื่อของฉัน เชื่อเหอะ เธอต้องไปจากกันไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน แค่เธอกังขาว่า ฉันไม่ให้ค่าเธอหรืออย่างไร บอกแล้วว่าไม่ใช่....แค่อยากตามใจ เท่านั้นเอง อย่าอยู่กับใครจนต้องใช้คำว่าทนดีกว่านะลมเหงา เพราะถ้าความอดทนสุดท้ายหมดลง ความดีที่เคยมีต่อกันมันก็พลอยจะหมดไปด้วย
31 พฤษภาคม 2545 20:39 น. - comment id 53087
ยอมแพ้ครับ...ฮิฮิ
1 มิถุนายน 2545 09:50 น. - comment id 53164
ยอมแพ้ทำไมน่ะ ไม่ได้สู้กันซะหน่อยนี่นา..
1 มิถุนายน 2545 16:57 น. - comment id 53248
ไม่ยอมก็ได้ครับ....ฮิฮิ ฉันแน่ใจ มานานนัก ว่ามีรัก ต้องขื่นขม แม้นจะมีโลกกว้างที่ยังอยากจะชื่นชม แต่ปัญหาปม..... มันอยู่ที่ไม่มีเธอ เอาโลกกว้างโยนทิ้ง.... ไปให้หมด ยังไม่สลด....เท่าเธอร้างและห่างฉัน จะยอมอยู่ ในโลกใบเล็ก ของเธอทุกวัน ถ้าโลกใบนั้น...........มีเพียงฉันกับเธอ.....
4 มิถุนายน 2545 18:44 น. - comment id 53868
: ) ต่อได้ดีมากๆเลยค่ะ สงสัยท่าจะต้องยอมแพ้ซะเอง
8 กรกฎาคม 2545 11:29 น. - comment id 59544
อยากรู้จักเทอจังแต่งกอนบ่อยป่าว chead035@thaimail.com