เคาะกะโหลกโขกกะลาเหมือนบ้าใบ้ สะท้อนจิตสะเทือนใจก็คราวนี้ ให้เป็นบ้าเป็นหลังก็ยังดี ไม่อยากมีแล้วรักนี้ไร้ยางอาย สองต่อสองไม่พอใจอีกหรือ นึกว่าฉันนั้นคือจุดมุ่งหมาย เธอผ่านร้อนผ่านฝนทนมือชาย กี่สิบร้อยใจกายได้ผ่านมา เธอเป็นตัวอะไรหลายใจนัก เห็นความรักเป็นของไร้คุณค่า มีความรักเหมือนเป็นเช่นผักปลา เธอซื้อหาความรักได้ทันที เจอกับตัวทั้งกลัวทั้งสมเพช ทั้งทุเรศตัวตนคนอย่างนี้ ให้เป็นบ้าประสาทกินก็ยินดี ต้องมารักคนอย่างนี้...ฉันไม่เอา