ก้อนกรวดเดียวดาย หวังเพียงจะมีความหมายให้ใครห่วงหา สร้างตัวเองให้แข็งแกร่งขึ้นมา ปิดบังความจริงที่ว่า อ่อนแอ ก้อนกรวดก้อนเก่า ไม่มีแม้เงาคนแยแส เหยียบย่ำทำลายรังแก เห็นเป็นแค่สิ่งไร้ความสำคัญ ก้อนกรวดแตกร้าว เจ็บปวดกับทุกเรื่องราว...เหมือนฉัน คงจะแตกแหลกรานในสักวัน โดยสุดท้ายก็ไม่มีใครทั้งนั้น เหลียวมอง
12 กรกฎาคม 2544 08:58 น. - comment id 5056
หวังว่าหัวใจยังแคร์คงจะไม่เท่ากับก้อนกรวดนะ
12 กรกฎาคม 2544 09:46 น. - comment id 5063
ชอบมากเลยล่ะ..เชื่อไหมว่ามันเคยอยู่ในไอเดียของเราเหมือนกัน..แต่จนแล้วจนรอดก้อยังไม่ได้เขียน..ดีใจจังมีคนเขียนแทน
12 กรกฎาคม 2544 13:30 น. - comment id 5078
เพราะมากจ๊ะ....ยังแคร์
12 กรกฎาคม 2544 23:42 น. - comment id 5090
ก้อนกรวดไร้ค่าจริงหรือยังแคร์ ลุงป๋องว่าสรรพสิงในโลกล่วนมีค่าและสำคัญ ก้อนกรวดอาจไร้ค่ากับคนนึงแต่อาจมีค่ามากกับอีกหลายๆคนจริงมะ อย่ามองว่ามันไร้ค่าสิยังแคร์ สู้ๆๆดีกว่านะยังแคร์
13 กรกฎาคม 2544 00:54 น. - comment id 5105
เยี่ยมไปเลยดี จริง ๆ จ๊ะ
13 กรกฎาคม 2544 03:04 น. - comment id 5112
เพราะมากจ้ะ
13 กรกฎาคม 2544 05:25 น. - comment id 5132
เพราะมากจ้า .... แต่เศร้าจังน๊า ....
13 กรกฎาคม 2544 06:23 น. - comment id 5141
ขอบคุณภีมน๊า เราก็หวังว่าอย่างนั้นเหมือนกัน หวังว่าใจของทุกคนคงจะไม่ต้องเป็นเหมือนก้อนกรวดนะ แล้วก็ขอบคุณตะวันจ้า เรานะชอบกลอนของตะวันมากๆเลย ดีใจที่มีความคิดใกล้ๆกันนะ ขอบคุณโคลอนเจ้าเก่าเจ้าเดิมนะจ๊า ขอบคุณลุงกระป๋อง ก้อนกรวดไม่ได้ไร้ค่าสำหรับยังแคร์ แต
13 กรกฎาคม 2544 07:39 น. - comment id 5143
เพราะมากฮับ//
13 กรกฎาคม 2544 09:46 น. - comment id 5164
ชอบน่ะครับ เพราะน่ะ (เราคิดว่าเราเคย post ไว้แล้วน้า มันหายไปไหนก็ม่ะรู้) เลยมาช้าเลยเรา
13 กรกฎาคม 2544 10:11 น. - comment id 5165
ขอบคุณลีนมากนะคะ แล้วก็ภพด้วย ดีใจจังแสดงว่ามาอ่านสองรอบแล้วใช่ป่าว ขอบคุณค่าา