จากโค้งรุ้งทุ่งกว้างที่ร้างเร่ ร่ายคำหอมกล่อมเห่แรกลมหนาว เป็นลำนำขานขับรับขวัญดาว แทนเพลงปลอบน้ำค้างพราวที่พร่างพรม.. ว่ารักเอ๋ยที่เคยได้เคียงคู่ แล้วอยู่อยู่กลับมากลายเป็นขื่นขม ว่าตาเอ๋ยเคยหวานประสานคม กลับมาตรอมมาตรมด้วยห่างตา... จากโค้งรุ้งทุ่งกว้างที่ร้างเร่ ร่ายคำหอมกล่อมเห่โดยเหว่ว้า ใกล้รุ่งแล้วดาวน้อยจักลอยลา จึงวานทุ่งซับน้ำตาจากดวงดาว...