ยามบ่ายบ่าย อ่อนล้า ระอานัก อยากหยุดพัก หนักจิต คิดว้าวุ่น งานการ ผันเปลี่ยน วนเวียนหมุน เนืองหนุน อัดแน่น มิได้ขาด กาแฟช้อน น้ำร้อนเติม อุ่นกรุ่นไอ หวังจะได้ เพิ่มแรง แกร่งผงาด จิบกาแฟร้อน กรุ่นหอม ในรสชาติ แต่ยังขาด ร้อยยิ้ม ที่แสนหวาน ยามอ่อนล้า ทดท้อ เธอคอยหนุน วันวุ่นวุ่น เธอมียิ้ม ที่ชื่นบาน ต่อแต่นี้ ไม่มีแล้ว รักแสนหวาน แม้จะนาน เพียงใด ใจอาวรณ์ ไอกาแฟ ลอยวน บนอากาศ ใจยังจำ วาดฝัน ถึงวันก่อน แม้งานหนัก ใจล้า ไม่อาทร กาแฟร้อน ซ้อนรอยยิ้ม ก็อิ่มเอม
มาโนช 15 พ.ค. 2545 15:44 น. - ID 15151 
897
2
0
16 พฤษภาคม 2545 10:42 น. - comment id 50073
แต่ก่อนเคยมีคนๆนึงไปด้วยกัน พอวันนึงเค้าจากไป ต้องเข้าร้านกาแฟคนเดียว กินกาแฟคนเดียว เข้าจริงๆๆๆๆๆๆ
16 พฤษภาคม 2545 10:42 น. - comment id 50074
เหงาจริงๆๆๆๆๆๆๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
