ถึงวันนี้สองปีที่รู้จัก เปลี่ยนจากชอบมาเป็นรักแล้วรู้ไหม ฉันสวีทกับเธอมากเท่าไร ในสายตาใครใครเค้ารู้ดี เดินควงแขนเป็นแฟนใครก็รู้ เธอก็ดูสง่ามีราศรี ฉันก็ดูเหมาะสมกับเธอดี เห็นแล้วช่างสุขีเมื่อมีเธอ จากเราสองเห็นต้องเหลือเพียงหนึ่ง นึกไม่ถึงเหมือนกันว่าฉันเผลอ สองปีผ่านหลงปลื้มลืมถามเธอ ถึงได้พบได้เจอเรื่องแปลกใจ แล้วแฟนเธอก็กลับมาตรงที่เก่า ตรงที่เรายืนอยู่เธอรู้ไหม เธอมัวอมความลับไว้ทำไม แล้วฉันเป็นตัวอะไร...ระหว่างเรา มีแฟนแล้วก็น่าจะรีบบอก ไม่ใช่หลอกให้ฉันเป็น..คนโง่เง่า เราสามคนคงไม่พ้นต้องเป็นเรา มือที่สามที่เขาไม่ต้องการ จากเป็นคนที่ปลื้มลืมความทุกข์ เคยมีสุขจนล้น..ก็พ้นผ่าน ถึงตอนนี้เธอมาบอกก็ป่วยการ ฉันสับสนและลนลานเพราะคำเธอ
14 พฤษภาคม 2545 16:58 น. - comment id 49508
เห็นด้วยอ่ะ เคลียร์คนเก่า ๆ ๆ ๆ ก่อน
14 พฤษภาคม 2545 16:58 น. - comment id 49509
เห็นด้วยอ่ะ เคลียร์คนเก่า ๆ ๆ ๆ ก่อน
14 พฤษภาคม 2545 23:09 น. - comment id 49601
ดีอ่ะ เหมือนอ่านเรื่องๆนึง ลื่นดีอ่ะ
15 พฤษภาคม 2545 02:36 น. - comment id 49663
เอ๋า...ปล่อยให้ผ่านมาได้ไงเนี่ย... 2 ปี
15 พฤษภาคม 2545 16:45 น. - comment id 49809
ขอนำไปตอบนะคะ ไม่รู้ว่าจะทำได้ดีรึเปล่า แต่อยากลองตอบดูอ่ะค่ะ ติชมได้นะคะ ลองแต่งดูน่ะค่ะ
16 พฤษภาคม 2545 00:41 น. - comment id 49980
ซวยจริง ๆ