และแล้ววัน เคยหวาน ก็ผ่านพ้น
มิมีคน รู้ใจ อยู่ในฝัน
ตั้งหลายปี ที่หมอง ครองจาบัลย์
ความสุขสันต์ ลาลับ ดับลงไป
นานหลายปี ที่เรา ทนเศร้าหมอง
เข้ามาครอง ครอบงำ ทำหม่นไหม้
มิอยากคิด อยากหวน ทวนความนัย
จะตัดใจ เพราะล้า จนชาชิน
วันความรัก ปีนี้ อยากมีหวัง
หาพลัง แรงใจ ใคร่ถวิล
ปลูกกุหลาบ สดสวย ด้วยดวงจินต์
อยากยลยิน ผู้ใด ใครเขาคอย
กุหลาบแดง ของคน ที่หม่นหมอง
ตัวเจ้าของ ครองเศร้า สุดเหงาหงอย
จะมอบให้ ใครกัน มันเลื่อนลอย
หวังเพียงน้อย ว่าหวัง ยังพอมี