เหมือนลอยคว้าง กลางชเล สุดเหว่ว้า
จะบากหน้า หาใคร ที่ไหนหนอ
ที่ฝังปลูก ผูกพัน นั้นไม่พอ
มิเหลือหรอ อะไร ให้แก่กัน
มองดาวดิน สิ้นหวัง ช่างไกลห่าง
เหมือนอยู่ต่าง มุมโลก สุดโศกศัลย์
พระพรหมหนอ ก่อสร้าง หนทางตัน
มิมีวัน บรรจบ จะพบพาน
ทุกวันอยู่ ดูไป คงไร้หวัง
เพียงว่ายัง หายใจ กับไขขาน
ในส่วนลึก ตรึกตรอง มองดวงมาน
มันร้าวราน ทดท้อ ต่อชะตา
อยากมีใคร สักคน เขาบ่นถึง
สักคำหนึ่ง ยังดี ที่ถามหา
เพียงแว๊บเดียว เหลียวจ้อง หรือมองมา
ประหนึ่งว่า ฉุดลาก เราจากตม
คนกรุงศรี 25 ธ.ค. 2557 21:56 น. - ID 149221 
2531
7
2
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
