มีความลับ คับใจ ไม่กล้าเผย
อยากจะเอ่ย ให้รู้ ดูยากแสน
จึงเรียงถ้อย ร้อยคำ ลำนำแทน
หวังควงแขน เกี่ยวก้อย คอยดูแล
บรรยายความ ตามนัย หลายวันแล้ว
มีวี่แวว ว่าหวัง คงพังแน่
หากแต่จิต ตั้งใจ ไม่เปลี่ยนแปร
ขอเพียงแค่ คำตอบ มอบสักครา
ยังเฉยเมย เหมือนไร้ ไมตรีมอบ
จะรักชอบ หรือชัง ด้วยกังขา
ทุกถ้อยคำ ความนัย ไร้ราคา
หรือเพราะว่า มิแจ้ง ...หรือแสร้งเมิน