ณ ขอบฟ้าของราตรีที่เงียบเหงา หัวใจเต้นเพียงเบาๆก็รู้เสียง ถวิลหาใครคนหนึ่งซึ่งเคยเคียง คิดถึงเพียงแค่ไหน ได้แต่คอย วิบวับไหวแสงไฟในคืนหม่น หัวใจเอยใยร้อนรนปนเศร้าสร้อย ฟ้าฝั่งนี้ส่งความรักให้ล่องลอย และคิดถึงปลดล่อยไปตามกาล โอ้รักหนอ....ไกลกันถึงเพียงนี้ ทุกค่ำคืนกล่อมฤดีจากฟ้าผ่าน เจือด้วยรักด้วยคิดถึงอันทรมาน อีกกี่กาลจึงจะพบบรรจบกัน