ยินคำเน้นเร้นนัยแม้ไกลห่าง
คืนเลือนรางกลางหาวเดือนดาวหมอง
ใครเรียงร้อยถ้อยคำท่วงทำนอง
ใครร่ำร้องหมองหม่นต้องมนต์ใคร
จึ่งคร่ำครวญหวนหาอุราหม่น
ซึ่งบางคนยลฝันยังหวั่นไหว
หวาดระแวงแฝงห่วงซ่อนทรวงใน
คนปราชัยสมทบยากลบเลือน
ทุกข์หทัยใฝ่ฝันวสันต์สั่ง
แต่ใจยังคลั่งไคล้หาใดเหมือน
ดุจราตรีห่างหาวลาดาวเดือน
ตะวันเยือนส่องหล้าจำลาจร
แอบคิดถึงซึ้งใจจิตไหวหวั่น
ฤๅผูกพันมั่นหมายเกินถ่ายถอน
เสน่หาอาลัยใจรอนรอน
เฝ้าอาวรณ์อ่อนไหวมัดใจจำ
พระพายพลิ้วปลิวผ่านซ่านซึ้งจิต
ฝากลิขิตฟ้าฝนจนถลำ
ใครบางคนหม่นทรวงร่วมบ่วงกรรม
ทุกคืนค่ำย้ำเยือนยากเลือนลา
1877
7
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
