จากวันนั้น ถึงวันนี้ ที่ผันผ่าน มันเนิ่นนาน เกินไป หรือไรหนอ ความลึกซึ้ง ตรึงใจ เหลือไม่พอ หรือทดท้อ ยากจำ จนทำใจ ลืมความหลัง ครั้งก่อน มิย้อนคิด เพียงสักนิด ถ้อยคำ จำได้ไหม คนหนึ่งเหมือน เพื่อนพี่ ที่อยู่ไกล ยังห่วงใย ใฝ่หา ด้วยอาทร หรือป่วยไข้ ไม่สบาย จึงหายห่าง หรือไม่ว่าง งานหนัก อยากพักผ่อน หรือมีใคร อื่นเขา คอยเว้าวอน เบื่อบทกลอน เคยมอบ โต้ตอบกัน สักนิดหนึ่ง ได้ไหม บอกให้รู้ ถ้าสุขอยู่ ยินดี ที่สุขสันต์ แม้ทุกข์ท้อ ขอด้วย ช่วยแบ่งปัน คิดถึงกัน อยู่ไหม ...อยากให้แจง คนกรุงศรี ฯ