คิดถึง ถามทวง ห่วงใย

คนกรุงศรี

   คิดถึง จึงตาม ถามหา   เพราะว่า คนหนึ่ง ซึ่งห่วง   เรื่องราว คราวหลัง ทั้งปวง   ทุกช่วง ยึดย้ำ จำความ

   มิลืม เมื่อครั้ง คราวก่อน    ออดอ้อน ล้อเลียน เพียรถาม    เรียงร้อย ถ้อยคำ นำความ    นิยาม ผูกพัน กันมา

  หายห่าง ร้างไป ให้หม่น   ลืมคน แก่เก่า เฝ้าหา   สักถ้อย ร้อยรส พจนา   รู้ว่า สุขี ดีใจ

   แม้เศร้า เหงาหมอง ครองหม่น    อย่าทน ช่วยวาน ขานไข    เล่าแจ้ง แจงผล คนไกล    ช่วยได้ ไม่ขอ รอรี

  ฝากลม ฝากฝน บนฟ้า   ช่วยข้า นั้นได้ ไหมนี่   ตามหา เขาด้วย ช่วยที   คนนี้ ถามทวง ห่วงใย

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน