มิรู้ใคร ไหนประดิษฐ์คำ "คิดฮอด"
ล่องเล็ดลอดม่านฟ้าฝากมาถึง
วันดอกแก้วบานรับดอกพลับพลึง
บัวในบึงหน้าบ้านละลานตา
วันฟ้าสวยอวยโชคดอกโมกขาว
บานพริ้งพราวน้าวใจใสเริงร่า
สวยตระการบานเบ่งแข่งผกา
วันชลาฉ่ำเย็นเกือบเป็นไอ
คล้ายหูแว่วคำหวานจากม่านฟ้า
ลอยลมมาเข้าหูเหมือนอยู่ใกล้
มิรู้เป็นถ้อยทิพย์กระซิบใคร
ดอกหัวใจไหวบานหวานละมุน
แสงทองทิพย์กระซิบมาว่าหายเหงา
สายลมเบาเย้าหยอกบอกอบอุ่น
ความรู้สึกไหวตื่นชื่นอรุณ
หอมกลิ่นกรุ่นอุ่นไอดอกไม้บาน
เมื่อคุณค่าของคำทำใจอิ่ม
เคยเงียบเงียบหงิมหงิมก็ยิ้มหวาน
จะส่งมากี่หนก็ลนลาน
กอดไว้ปานของหวงแนบทรวงตน
หมู่ดอกโมกดอกแก้วแถวหน้าบ้าน
สดสวยเปล่งเบ่งบานปานได้ฝน
หัวใจหวานปานเคล้าเสาวคนธ์
ดัง "คิดฮอด " สอดกล แนบมนตรา