จากหัวใจหมองหมองของคนหม่น
ที่อ้างว้างกลางถนนคนฝันหนาว
ซึ่งใฝ่ฝันมั่นหมายตะกายดาว
แต่ถึงคราวก้าวต่อทรมา
อยากจะกลับเหลือเกินอยากเดินกลับ
ให้ดาวลับดับพลันจากฝันหา
อยากตัดใยมิให้เยื่อเหลือค้างคา
อยากให้ใจเย็นชา เหมือนคราเดิม
อาจจะต้องลองหยุดจุดนี้ก่อน
แล้วค่อยย้อนถอนทัพกลับจุดเริ่ม
มิต้องการธารใจไหนมาเติม
เพราะจะเพิ่มหวั่นไหวอาลัยอาวรณ์
เมื่อพ่ายแพ้ แม้หมองต้องยอมรับ
แต่ก่อนกลับขอแค่แน่ใจก่อน
ว่ามิมีสายตาเอื้ออาทร
ความร้าวรอนจะสอนตนจนแกร่งพอ
อย่าได้มอบปลอบเลยอย่าเอ่ย.อย่า
เพราะจะเรียกน้ำตามาหมดบ่อ
การกดเจ็บเก็บกักจักเอ่อออ
จนเชิดคอต่อไปได้ไม่นาน
ขอทรงกายหายใจไปเหงาเหงา
แล้วโศกเศร้าสุดซึ้งเมื่อถึงบ้าน
ที่ไร้ผู้ทับถมยามซมซาน
อาจเนิ่นนานการเยียวยารักษาใจ
คนดวงจินต์สิ้นสลายมิหมายฟื้น
หากวันคืนยืนยงคงร้องไห้
รินน้ำตาเศร้าสลดรดป่าไพร
หากวันใดใจวายฝังทรายทะเล
1445
5
2
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
