ท่าองอาจมาดสง่างามผ่าเผย
ใช่แน่เลยต้องใช่ "ชายในฝัน"
จึงเปิดใจไว้รอต่อสัมพันธ์
คบหากันฝันเห็นเป็นมิ่งมิตร
ด้วยตัวเราเยาว์วัยด้วยใจซื่อ
ด้วยเชื่อถือเต็มห้วงแห่งดวงจิต
ด้วยโอกาสอำนวยด้วยใกล้ชิด
เขาจุมพิตหน้าผากฝากตรึงตรา
และตรงนั้นฝันเขลาเราจึงเริ่ม
ในฝันเคลิ้มว่าเขารักเรานักหนา
อาจเป็นโลกสมมุติหยุดเวลา
พอลืมตาความฝันนั้นเลือนลด
จากไปพร้อมกับสาวไม่กล่าวเกริ่น
จากนานเนิ่นเกินจำไร้กำหนด
จากไปอยู่แดนไกลคนใจคด
เหลือแต่รสจุมพิตติดเป็นรอย
แม้รู้ว่าชาตินี้ไม่มีหวัง
เราก็ยังนั่งฝันเช่นนั้นบ่อย
แม้รู้อยู่หนักหนาว่าเลื่อนลอย
ยังเฝ้าคอยหมายฝันนั้นเป็นจริง
แม้เพียงรอยจุมพิตติดหน้าผาก
คือรอยซากฝังจิตสนิทนิ่ง
ไม่มีวันเกลื่อนกลบลบรอยทิ้ง
คงเป็นสิ่งประทับใจ...ไปจนตาย