เธอและฉันมั่นรักประจักษ์จิต
รักดั่งฤทธิ์ร้อนเร่าไฟเผาผลาญ
หุ่นดินเผารูปเราสองต้องไฟนาน
แล้วทุบแตกแหลกลาญปานธุลี
ผสมน้ำคลุกคลีบดบี้ซ้ำ
แล้วขยำแปะปั้นเสกสรรสี
เป็นรูปเธอและฉันขวัญชีวี
ดินส่วนนี้ของฉันปันในเธอ
ชั่วชีวิตชิดใกล้ผูกใจรัก
ร่วมสมัครหนึ่งแพรพรรณมั่นเสมอ
แม้นมอดม้วยยังหมายสบมาพบเจอ
สองเราเพ้อละเมอเคียงร่วมเตียงเดียว
You and I
Have so much love
That it
Burns like a fire,
In which we bake a lump of clay
Molded into a figure of you
And a figure of me.
Then we take both of them,
And break them into pieces,
And mix the pieces with water,
And mold again a figure of you,
And a figure of me.
I am in your clay.
In life we share a single quilt.
In death we will share one bed.
(Kuan Tao-Sheng, 1262-1319, translated from the Chinese by Kenneth Rexroth and Ling Chung)