คงมีผิด

Prayad

แจ่มจรัสรุ่งเรืองประเทืองฟ้า
คือดาราดวงเด่นเห็นเสมอ
รัศมีสีนวลชวนละเมอ
ส่งใจเพ้อเหม่อหาทุกราตรี
หอมดังกลิ่นสุคนธาในฟ้าม่าน
จากวิมานเมืองแมนแดนสุขี
ยั่วกมลคนเศร้าเหงาฤดี
สูงดุจเทพเทพีส่วนพี่จน
คงเป็นเพียงความฝันของวันพรุ่ง
เพราะสายรุ้งกั้นกลางทางสถล
สุดเอื้อมสอยกิ่งฟ้ามาเยี่ยมยล
เกินกว่าคนอย่างฉันจะฝันคิด
ฉายความงามหยามใจคนไร้ค่า
ราวกับว่ารักหญิงเป็นสิ่งผิด
อนิจจายาจกอกช้ำพิษ
มิคลายฤทธิ์ร้อนรุ่มรักสุมทรวง
จะแอบรักแอบใคร่ไปจนว่า
มีเมตตาจากแคว้นแห่งแดนสรวง
ดลใจรักคนยากฝากแดดวง
แม้นรักลวง...เพียงครั้งเถอะยังดี
เปล่งประกายแสงดาวพราวระยับ
มิขานรับนิ่งหนักหยิ่งศักดิ์ศรี
ติดตะรางลุ่มหลงกรงโสภี
ต้องคดีใจมีผิด...เพียงคิดรัก
(๒๗ สิงหาคม ๒๕๓๐)
comments powered by Disqus
  Prayad

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน