รักร้อย

Prayad

มธุรสบทกวีวจีร้อย
ราวทิพย์ถ้อยคล้อยครวญให้หวนหา
ลอยลมไกลใฝ่ถึงซึ้งอุรา
ราวมนตราตรึงรัดสัมผัสใจ
จึ่งร้อยเรียงเคียงรักถักทอสร้อย
ร่วมล่องลอยชลพจน์พร่ำสดใส
ร่วมท่องดาวพราวพร่างมิร้างไกล
อิงอุ่นไอไขบทลิ้มรสกลอน
สุริยันจันทราเยือนฟ้าใหม่
ห้วงหทัยปีนป่ายมิถ่ายถอน
แม้เหมันต์วสันต์สิ้นยังบินจร
แม้หนาว-ร้อนมิอ่อนไหวอุ่นใจเธอ
ราวมิเคยจดจำคืนค่ำเริ่ม
ราวประเดิมเพิ่งพบสบเสมอ
แต่หน่วงเหนี่ยวเกี่ยวใจใฝ่ละเมอ
ราวฉัน-เธอเคยสรรสร้างแต่ปางบรรพ์
รักร้อยกรองตรองรักสมัครมิตร
ร้อยรักจิตลิขิตเลิศให้เฉิดฉัน
ร่วมเคียงข้างสร้างคำเจิดจำนรรจ์
ร่วมรังสรรค์วรรณศิลป์ให้ยินยล
ส่งสำนวนชวนฝันของขวัญตอบ
ดุจดั่งมอบแพรผ้าป้องฟ้าฝน
ถักด้วยจิตคิดห่วงดวงกมล
ร้อยรักล้นท้นดวงแด่ทรวงเธอ
comments powered by Disqus
  Prayad

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน