แลทุ่งทองหมองไหม้ฤทัยหวั่น
ภาพความฝันลบเลือนเลื่อนสลาย
วูบลมแล้งร้อนผ่าวร้าวเจียนตาย
สุดเสียดายสายสวาทที่คลาดแคล้ว
แดงดอกจานบานแย้มดังแต้มแต่ง
ต้องลมแล้งริกริ้วเป็นทิวแถว
รอยสลักรักเกิดครั้งเพริศแพรว
ไม่เหลือแล้วสุขสมใต้ร่มจาน
วิหคน้อยคอยไซ้ลิ้มไล้รส
บุปผาสดหมดงามแห่งความหวาน
ไปอีกดอกดื่มดำจนสำราญ
แล้วก็พาลผกผินบินลับไกล
โอ้ เจ้าจานดอกแดงเสียแรงรัก
มาสูญศักดิ์เสียนวลควรไฉน
เฝ้าถนอมเรียมหวงดั่งดวงใจ
กลับหนีไปเป็นอื่นสะอื้นทรวง
เขาคงลิ้มรสหวานดั่งจานดอก
หรือเขาหลอกพุ่มพวงพี่ห่วงหวง
แต่วิหคนกนี้ไม่มีลวง
หากจะทวงรักเก่ายังเข้าใจ
เก็บจานดอกตอกย้ำมาพร่ำคิด
เตือนชีวิตรันทดมิสดใส
ดอกจะสวยเบ่งบานสักปานใด
มิซึ้งใจเหมือนที่เคยมีเธอ
(๒๐ มกราคม ๒๕๓๐)
1397
4
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
