คนคนหนึ่งซึ่งอยู่ไกลไม่เห็นหน้า
อักษราพาชิดสนิทใกล้
จนบางทีเหมือนผู้ที่รู้ใจ
จนฝันไปว่าร่างอยู่ข้างกาย
เริ่มตั้งแต่น้ำมันนั้นเกยหาด
ฉันไปกวาดอย่างอดทนจนคราบหาย
เขานั่งเรือส่งสายตามาทักทาย
แล้วค่อยค่อยขยายสายสัมพันธ์
เขาชอบใช้ท่าทีคนขี้เล่น
เหมือนดังเช่นคนอุดมอารมณ์ขัน
มีลูกล่อลูกชนปะปนกัน
ช่วยรังสรรค์ฝันสวยด้วยไหวพริบ
จนคนฝันฝันเพลินเกินรู้สึก
ตกผลึกบทกวีพอดีพอดิบ
จนคล้ายคล้ายหัวใจมีไฟทิพย์
วะวับวิบส่องถนนคนเขียนกลอน
ถามตัวเองเสมออยากเจอไหม
ตอบด้วยใจเชื่อมั่นอย่างวันก่อน
เพียงพลังรังสรรค์นั้นดั่งพร
และบางตอนฉันได้มาใช้แล้ว
ฐานะเขาเป็นดั่งผู้รังสรรค์
ก่อกำเนิดเกิดฝันอันผ่องแผ้ว
ให้ทุกวันฝันเหลือเป็นเชื้อแนว
เกิดผลึกแก้วก่องเก็จเพชรพาที
ในใจฉันนั้นจักสลักชื่อ
เขาคือ ประหยัด พันธะศรี
ผู้เป็นช่างสร้างคุณสุนทรีย์
ผู้รังสรรค์ฝันดีดี...ที่สวยงาม
1260
4
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
