ไม่ว่าหลับหรือตื่นฝืนมิได้
ทั้งหัวใจในสมองกับสองหู
เหมือนยินเสียงบรรเลงเพลงพรั่งพรู
โดยมิรู้หยุดหย่อนวรรคตอนเลย
เพราะเจ้าจักจั่นนั้นแสนรู้
ฉันทำหูทวนลมข่มเฉยเฉย
ที่จริงเงี่ยหูฟังดังเคยเคย
จึงลงเอยที่ฉันนั้นต้องทน
เมื่อก่อนนี้บรรเลงเพลงกล่อมฉัน
ด้วยผูกพันกันมาหลายหน้าฝน
คุ้นกันแบบร่วมหัวรู้ตัวตน
แต่พอ "คนงี่เง่า" เขาเข้ามา
จักจั่นบรรเลงแต่เพลงล้อ
เช่นเพลง " รอ คิดถึง คนึงหา "
แต่ละวันมันพล่ามสามเวลา
จนเพลงมาฝังกมลจนกลมกลืน
"ทำไมร้องซ้ำซากอยากรู้นัก
เมื่อไหร่จักบรรเลงด้วยเพลงอื่น"
จักจั่นชุมพรย้อนถามคืน
"นี่เธอตื่น แล้วหรือ หือ ว่าไง "
นั่นซีนะ หรือว่าฉันยังฝันอยู่
เพลงในหูจึงวนเวียนมิเปลี่ยนใหม่
ถ้าหากฉันยังวนเวียนมิเปลี่ยนใจ
เพลงอื่นใดมิเข้าหู...มิรู้ยิน
1088
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
