แสงจันทร์นวลชวนให้หทัยคิด
ยามเพ่งพิศจันทราน้ำตาไหล
นิราศร้างห่างคู่ชู้ทางใจ
แสนอาลัยห่วงหาพะงางาม
หริ่งเรไรหรีดร้องยิ่งหมองหม่น
ดวงกมลหม่นไหม้ใคร่ไถ่ถาม
ใคร่ชี้ชวนยวนเย้าเคล้านงราม
ใคร่ติดตามนงนุชดุจเงานาง
ยิ่งสายลมพรมไล้ไผ่เอนลู่
ดั่งยอดชู้คู่ใจจะไกลร้าง
เมื่อเมฆคล้อยลอยเคลื่อนแสงเลือนราง
คล้ายรักจางห่างเหเสน่ห์คลาย
วอนดวงเดือนเคลื่อนไปดลใจนุช
อย่าสิ้นสุดรักเราที่เฝ้าหมาย
สุกสกาวขาวเด่นเป็นประกาย
จงเฉิดฉายคงอยู่คู่จันทรา
ขอให้รักดำรงซื่อตรงมั่น
ไม่มีวันเสื่อมสิ้นดุจหินผา
ไม่มีวันหม่นหมองนองน้ำตา
สุขอุราเชยชื่นทุกคืนวัน
ครั้นดวงเดือนเคลื่อนลับดับจากฟ้า
ยิ่งเหว่ว้าอาวรณ์นอนหลับฝัน
ถึงยอดชู้คู่ใจยามไกลกัน
เกรงสัมพันธ์ฟั่นเฝือมิเหลือใย
(๓ มีนาคม ๒๕๓๑)
1349
8
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
