ความปรารถนา : Desire

Prayad

อยากเชื้อเชิญเธอสถิตสู่จิตฉัน

เฉกเช่นกันกับพระเจ้าเฝ้าสถาน

ยามหลงเจิ่นเดินท้อทรมาน

ยินไหว้วานเรียกทัก

     บ้านพักใจ                                  



อยากให้ไนติงเกลอยู่จำเพาะ

สวนอันเหมาะหนึ่งเดียวไม่เที่ยวไหน

เพลงเสรีที่พร่ำเพรียกเรียกกลางไพร

สงวนไว้ฟังสำเนียง

   เพียงลำพัง

 
อยากให้เธอถูกจำจองเป็นของฉัน

ในเนินถันอันละมุนอุ่นความหวัง

เฉกเช่นเลือดเวียนไหลในชีวัง

แกว่งไกวดังดุจ

                กระดูกผูกกายา                                                           

 

อยากให้ชื่อของฉันผูกพันรัก

เขียนสลักหลังชีพสิ้นบนหินผา

ตรงส่วนแข็งที่สุดสะดุดตา

คือศิลาอนุสาวรีย์

                หินหัวใจเธอ              

Desire
I wanted to welcome you
into my soul like a god,
lost and road weary
to hear you calling this
            home.

I wanted to restrict
the nightingale to but one
garden. And keep his free
songs for me
            alone.
I wanted you jailed
in my breast as part
of the flow of my blood,
the sway of my
            bones.

I wanted when I died
my name to be carved
on that hardest of monuments
your heart of
            stone.
(Shushanig Gourghenian; Translated by Diana Der Hovanessian)