ไร้เธอ : The Absent One

Prayad

อยู่ทุ่งนาป่าเขาลำเนาพฤกษ์

อยู่ยามดึกฟ้าสางสว่างใส

ถึงยามเย็นมิเว้นแม้ยามใด

ความเสียใจยังจาบัลย์นิรันดร                            

 

ครั้นยามดิ่งนิทราถึงคราหลับ

เธอเหมือนกับใกล้ชิดอยู่ติดหมอน

ยามอยู่เพียงโดดเดี่ยวเปลี่ยวอาวรณ์

ให้สังหรณ์เธออยู่เคียงคู่กาย

 

ถึงยามตื่นยามนอนมิซ่อนเร้น

ยังแนบเน้นสารพางค์มิห่างหาย

สองเราชิดสนิทแนบแอบอุ่นอาย

ชั่วฟ้าดินสลายมิคลายรัก

The Absent One

Wherever I may be

In the woods or in the fields

Whatever the hour of day

Be it dawn or the eventide

My heart still feels it yet

The eternal regret.                              

As I sink into my sleep

The absence one is near

Alone upon my couch

I feel his beloved touch

In work or in repose

We are forever close.

(Mary, Queen of Scots, 7/8 Dec 1542 – 8 Feb 1587)

comments powered by Disqus
  Prayad

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน