หากฉันเป็นแผ่นพื้นปฐพี : If I were the Earth

Prayad

หากฉันเป็นแผ่นพื้นปฐพี

เธอคนดีดุจเผ่าเหล่าพฤกษา

เริ่มงอกงามรู้ได้ในอุรา

เติบโตมาจากแก่นแผ่นดินใจ

 

หากเธอเป็นพงศ์เผ่าเหล่าวิหค

ขอผันผกเป็นลมพรมไสว

เธอไม่อาจหลีกลี้หนีฉันไป

แห่งหนใดล้วนลมพลิ้วพรมกาย

 

หากเธอเป็นหินผาศิลาย้อย                                                           

ฉันจักคอยท่วมท้นเป็นชลสาย

ย่อมซาบซับรับรู้อยู่มิวาย

ดังอุ่นอายสายเลือดมิเหือดไป

 

หินผาศิลาแลงทิ่มแทงฉัน

วิหคพลันวายวางร้างไฉน

เกี่ยวกระหวัดรัดลึกรากพฤกษ์ไพร

ตรึงฉันไว้ทรมาฆ่าทั้งเป็น

If I were the Earth

If I were the earth

And you a tree,

I’d feel you growing

Out of me.

If you were a bird

And I the air,

You’d not escape me

Anywhere.

If you were a stone

I, a river in flood,

Surely should feel you

Through my blood.

The stone has pierced me

The bird has died,

The tree will uphold me

Crucified.                   

comments powered by Disqus
  Prayad

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน