พบพายามราตรี : Meeting At Night

Prayad

                ๑

ท้องทะเลสีเทาใต้เงาผ่อง

จันทร์เสี้ยวส่องอร่ามเรืองเบื้องเวหน

ส่วนเบื้องล่างทางดินถิ่นมืดมน

แหละคลื่นซนสาดซับไม่หลับนอน

คือความงามแห่งคลื่นตื่นจากหลับ

ฉันขยับฝีพายไม่ถ่ายถอน

มุ่งหัวเรือล่องหน้าไม่อาทร

ความเร่งร้อนไปสะดุดหยุดฝั่งทราย

 

               

เดินอีกไมล์ตามชายหาดอันอบอุ่น

กลิ่นละมุนชื่นฤดีไม่หนีหาย

ข้ามสามทุ่งมุ่งนารักไม่พักกาย

ถึงจุดหมายจึงจำเพาะเคาะหน้าต่าง

แทนคำพูดครูดข่วนทวนเป็นสื่อ

สีเงินคือเปลวไม้ขีดวาบดีดผาง

เสียงแผ่วเบาเคล้าสุขกลัวทั่วสารพางค์

ยังเบาบางกว่าเสียงรัวสองหัวใจ!

Meeting at night

            I

The grey sea and the long black land;

And the yellow half-moon large and low;

And the startled little waves that leap

In fiery ringlets from their sleep,

As I gain the cove with pushing prow,

And quench its speed i’ the slushy sand.

 

            II

Then a mile of warm sea-scented beach;

Three fields to cross till a farm appears;

A tap at the pane, the quick sharp scratch

And blue spurt of a lighted match,

And a voice less loud, thro’ its joys and fears,

Than the two hearts beating each to each!

(Robert Browning, 1812-1889)

comments powered by Disqus
  Prayad

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน