หมอกเมืองเหนือ
หนาวหมอกเมืองเหนือเบื่อคนหลายรัก
คิดถึงวงพักตร์อกหักซ้ำสอง
เมฆม่านผ่านพัดสัมผัสผิวผ่อง
ลมหวนทวนล่องนวลน้องแรมไกล
หนุ่มเมืองร้อยเอ็ดเตร็ดเตร่เหว่ว้า
จากบ้านเมืองมาน้ำตารินไหล
รักคนไกลถิ่นถวิลเพียงใจ
ที่แท้เขาไม่ไยดีปรีดา
หักอีกยังไหวหัวใจชอบหัก
รักแล้วแคล้วรักจักไม่ใฝ่หา
หยุดคำแสลงเสียดแทงอุรา
ฝากไว้กับฟ้าอำลาความรัก
อีสานแดนเฮาเขาชิงชังซ้ำ
ไม่โทษเคราะห์กรรมที่ทำเราหนัก
โทษใจตัวเองชอบเก่งดีนัก
อยากเยี่ยมเทียมศักดิ์มักสูงยูงทอง
เมืองเหนือแดนงามก็ตามเมืองนั่น
ไม่อยากใฝ่ฝันสัมพันธ์เกี่ยวข้อง
อีสานเขาทำช้ำมาหน้านอง
ชลนัยน์ไหลล่องต่างลำน้ำปิง
หนาวหมอกเมืองบนสู้ทนห่มผ้า
ไม่อยากเห็นหน้าดวงตาของหญิง
อยากอยู่เดียวดายแม้ตายได้จริง
จะขอซบนิ่งหมอกขาว...หนาวตาย
ธันวาคม ๒๕๓๐