ลอยกระทงปี ๓๐
มือบรรจงกระทงน้อยลงลอยล่อง
สายตาจ้องดวงเดือนเคลื่อนเวหน
น้ำกระเพื่อมไหลหลั่งสองฝั่งชล
สายลมบนพัดวูบจูบกระทง
ปล่อยลงลอยจากไปจนไกลฝั่ง
สายตายังไม่เคลื่อนลับเลือนหลง
จนแสงเทียนดวงน้อยค่อยหรี่ลง
ตายังคงจดจ้องดูท้องธาร
ไม่มีเงางามงอนเหมือนก่อนนั้น
ไม่มีวันเพริศแพร้วแห่งแววหวาน
ไม่มีเราเคียงสองครองวิมาน
เหลือเพียงลานความหลังริมฝั่งชล
ขอขมานทีที่ไหลหลาก
ปีพลัดพรากบรรจบครบอีกหน
แต่คนรักจมหายตายน้ำวน
กระทงดลส่งสาส์นถึงกานดา
ด้วยคิดถึงน้องนุชสุดที่รัก
อกเพียงหักร้างเร่เสน่หา
ไม่ขอมีรักใหม่ไกลแก้วตา
แม่คงคาโปรดเห็นเป็นพยาน
คืนนี้เพ็ญเด่นดวงในห้วงฟ้า
ดุจดวงหน้าอดีตแฟนที่แสนหวาน
ยิ้มรับรักด้วยฤกษ์อันเบิกบาน
เชื่อมผสานสองโลกคลายโศกเอย
๕ พฤศจิกายน ๒๕๓๐
1661
2
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
