หัวใจที่ไอ่คำ : Aikum got my heart

Prayad

หัวใจที่ไอ่คำ : Aikum
got my heart

 

แม่ไอ่เอย...ไอ่คำงามล้ำยิ่ง

ช่างเพริศพริ้งลักขณาพาหลงใหล

พักตร์เอมอิ่มยิ้มนั่งบนบั้งไฟ

เคียงคู่ไปหลังม้ากับผาแดง 

 

เสียงดนตรีบรรเลงเพลงไพเราะ

เหมือนจำเพาะแก่ใจให้แสลง

ดุจกระรอกด่อนชอกช้ำที่จำแลง

พังคีแฝงเพ่งพิศพินิจชม

 

ตามขบวนบั้งไฟด้วยใจหม่น

ในกมลวุ่นวายคลายสุขสม

เหมือนต้องมนต์ยลหน้าสบตาคม 

กับเอวกลมนางไอ่มอบใจรัก

 

เพราะรูปชั่วตัวดำจึงช้ำจิต

เขาเชยชิดคนดีด้วยศรีศักดิ์

จึงสมเป็นผาแดงกล้าแกร่งนัก

อัปลักษณ์อย่างพี่ไม่ดีพอ

 

หากไอ่คำสำเหนียกใครเรียกร้อง

ชายจดจ้องข้างขบวนคร่ำครวญหนอ

มาสิมาลงม้าอย่ารีรอ

นั่งรถห้อหนีหน้าเจ้าผาแดง

 

แต่นี่สิหัวใจคงไม่รู้

ยังนิ่งอยู่รวนเรหรือเสแสร้ง

พี่หลงรักไอ่คำช้ำพอแรง

พรุ่งนี้แข่งวันจุด...อาจฉุดนาง

๒๕ เมษายน ๒๕๓๐

                                                Aikum
got my heart (Written on 25th April 1987)

As if a princess, her beautiful contour, named Aikum;
Her charming face also spelt upon my passion, when the glittering decorative rocket was
coming on the parade.

She was sitting
on the back of the impressively dressed horse together with the handsome man,
called Phadaeng.
It’s also coming along with a very nice traditional music;
As if this was a thing that could be piercing my side;

As if I took a place of the poor spelt white-squirrel
myself; called Pangkee who used to secretly passionate watching Aikum.
Followed the rocket parading with heartache;
My mind was disturbed, frustrated and worried.
I was stuck as if she gave me a magic power when facing her eyes; she got my heart.
Unfortunately, the ugly man would have been describable of myself;
Surely, he was the suitable honor man to be chosen for her;
And dressed as Phadaeng, smart and charming handsome man, it’s no such place for the ugly one.
If only Aikum
had been noticed for someone’s requesting;
Who was following, watching and moaning by the parading rocket.
Please come down, dismount the horse immediately; and with my car leaving Phadaeng.
But your heart would have been unable to sense mine;
She was still sitting with silence, not so sure or just only being pretended.

I fell in love with her whole heartedly; perhaps she would have gone with me during the
competition time of the rocket launching by tomorrow.
(By P. Pantasri on 25th April 1987)