จำ ..ความทรงจำเปียกฝน
เจ็บหมองจองหม่นจนถึงฝัน
ผ่านได้พบ จบตรงที่ไม่มีกัน
เหลือก็เพียงฝันแค่นั้น ..ฝันว่าเจอ
กาลก่อนเก่าโน้นเนานาน ในกาลเก่า
ความทรงจำคงย้ำเศร้า ทรวงเสมอ
ละมุนแม้หลงละไม ในละเมอ
เพียงพากย์เพ้อ จึงพบแพ้แก่ดวงใจ
หนาวมาแล้วแก้วใจจ๋า หนาวมาแล้ว
วังเวงแว่ว วิบว่อนวอนหวิวไหว
ครั้งคู่เคียงคราวค่อย คอยคู่ใคร
รั้งร่ำไรร่ำร้องเร่า รักเราราญ
...
หมดแล้ว.. แรงแห่งใจไว้ต่อสู้
หมดแล้วผู้เคยพร่ำเขียนคำหวาน
ต่อนี้ใจจะนิ่งเนานานเท่านาน
กลัวอาการเหมือนก่อนกี้ จึงหนีไกล
ก่อนทุกสิ่งจะยิ่งหนาวราวน้ำแข็ง
คงไม่แข่งแข็งขืนสู้ รู้ ..ไม่ไหว
ใจแพ้แล้ว ก็ยอมพับอับจนใจ
จองจำใว้ ให้จำศีลกินน้ำตา
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน 29 ก.ย. 2556 12:41 น. - ID 147749 
3696
1
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
