สุริยนหล่นลาน้ำตาร่วง สะท้านทรวงความเหงาเข้าเสียดสี อารมณ์หม่นเปล่าเปลี่ยวเกี่ยวฤดี หทัยนี้พินิจคิดถึงนาง... มวลปักษิณบินว่อนร่อนถลา คืนสู่ป่ารังนอนที่จรห่าง แต่ดวงใจของชายคล้ายอับปาง ไม่ถึงทางรักเพ้อเจอคลื่นลม เปรียบหิ่งห้อยน้อยแสงอาจแข่งจันทร์ ระริ้วฝันยามตื่นต้องขื่นขม แม้นเพียงเงาเฝ้าคอยร้อยระทม ยินดีชมถึงช้ำยอมทำใจ ไผ่ลู่ลมม
4018
4
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
