โคมจันทร์แขวนขอบฟ้าพรายพร่าแสงเสียงพิณแห่งสวรรค์บรรเลงไหวจันทร์ทักทายสายธารสานสายใยสวรรค์แลโลกเชื่อมไว้ด้วยใจเดียวล่องเรือตามบทเพลงบรรเลงขานประภาคารโพ้นฟ้าตาแลเหลียวท่องชเลล้ำลึกนึกดายเดียวจิตเปล่าเปลี่ยว ณ ราตรีที่ยาวนานฟังเรื่องราวสายน้ำรำพันเอ่ยลมรำเพยพัดพลิ้วผิวละหานคุ้งแควโค้งหินโคกมากโตรกธารยากจักผ่านง่ายดายคล้ายหลุมพรางแต่คำมั่นสัญญาใจมอบให้เจ้าคอยเร่งเร้าภายในให้ถากถางแม้ทะเลไร้ฝั่งดั่งเลือนรางชีพวายวางก็จะไปให้ถึงเธอ....