ทวง

เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย


     นับแต่วันที่ฉันไร้เธอเคียงข้าง           
ร่ำไห้บ้างเพ้อพร่ำบ้างไร้เหตุผล ได้แต่เฝ้าครวญคร่ำหาเหตุใจคน             
ลุล่วงจนหลายเดือนผ่านกลายเป็นปี ไม่มีเลยเหตุผลจะรองรับ                       
ที่เธอกลับคำพูดแล้วหลีกหนี เธอเคยพร่ำ...ว่า "รักเจ้าดวงชีวี               
มิเคยมีคนรักใหม่นอกใจเธอ  ธนาคารแห่งหัวใจของพี่นี้                     
ให้คนดีมาฝากรักนะเธอเอ๋ย จงหมั่นฝากดวงใจให้งอกเงย                 
อย่านิ่งเฉยประเดี๋ยวดอกมิงอกงาม ดอกเบี้ยใจธนาคารแห่งความรัก             
จะปกปักสายใยรักจากขวากหนาม เรื่องงี่เง่าชวนทะเลาะใดก็ตาม                
จะคลายความคลายทุกข์ด้วยเบี้ยใจ" เขาพูดจนเราหลงพะวงรัก                      
หลงจมปลักไม่รู้ตัวว่าตอนไหน คำหวานหูทำตาปิดมืดบอดไป                 
ความหลงไซร้เป็นเชือกจูงหล่นโคลนตม          อยากจะรู้ว่าตอนนี้เธออยู่ไหน                
ดอกเบี้ยใจบวกความรักอันขื่นขม

ถูกเธอทิ้งต้องร่ำไห้เพราะใจตรม           

 ขอรักถมคืนหัวใจของฉันมา      

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน