ชีวิตทั้งชีวิต เฝ้าไขว่ค้วาและยึดติดเพียงเธอเท่านั้น ไม่ต้องการใครเพื่อสนใจและผูกพัน จมปรักอยู่กับคืนวันอันเดียวดาย จนวันหนึ่งที่เธอเอ่ยคำลา ชีวิตก็รู้ว่าไร้ความหมาย ความต้องการที่แล้วมาพังทลาย เธอเงียบหาย...เธอจากไป...ไม่กลับมา ชีวิตทั้งชีวิต คงถูกคำบงการลิขิตจากฟากฟ้า ให้หัวใจมีเพียงหยดน้ำตา มีเพื่อนตายคือความเหว่ว้าอยู่ดูแล
6 พฤษภาคม 2545 15:02 น. - comment id 47931
อย่าฝากชีวิตไว้กับใครเลย คงไม่มีใครรักและหวังดีกับเราเท่ากับตัวของเราเองหรอก รักตัวเองให้มากขึ้นอีกนิด แล้วเธอจะรู้ว่าชีวิตนี้เป็นของฉัน..ฉันขอตัดสินใจด้วยตัวของฉันเอง
6 พฤษภาคม 2545 15:10 น. - comment id 47941
ขอบคุณนะคะ ข้าวปล้อง
7 พฤษภาคม 2545 00:35 น. - comment id 48075
หายไปนานเลยยยยยยยยย...... คิดถึงจ้า
7 พฤษภาคม 2545 02:17 น. - comment id 48086
ค่าาา คิดถึงทุกๆคนเหมือนกันค่าาาา
7 พฤษภาคม 2545 08:56 น. - comment id 48101
อ่านะ จะอยู่เป็นเพื่อนค่า ต้นไผ่ อิอิ
7 พฤษภาคม 2545 20:05 น. - comment id 48193
ชีวิตทั้งชีวิตเป็นของเรา...อย่าผูกมัดมันหรือยึดติดกับใครเลยเพราะคงไม่มีใครรักเราเท่าที่เรารักตัวเองหรอกเนอะ ^&^
16 พฤษภาคม 2545 10:23 น. - comment id 50058
ช่ายค่าาาาา ฝันหวาน ต้นไผ่ก็ว่างั้นแหละ