๑ ๏ แม่งามอย่างหยาดฟ้า....................ยวนฝัน ยวนยั่วเรียมรำพัน..........................พร่ำเพ้อ พร่ำคิดจิตกระสัน............................สวาทแม่ สวาทมั่นเรียมหวั่นเก้อ.....................ว่าแกล้งก่อถวิล ๚ ๒ ๏ แม่ผินพักตร์ผ่านพ้น.....................เพียงเมิน เรียมทักเลยทักเขิน..........................ขัดแล้ว ใดหนอล่อแม่เพลิน..........................พึงจิต ลืมพิศลืมเรียมแคล้ว........................คลาดร้างห่างสมร ๚ ๓ ๏ สะท้อนอกฟกสะท้าน...................สะเทือนใจ เสมือนหนึ่งแสนไศล......................สกัดกั้น สลิลร่วมล่วงไฉน............................ชนะผ่าน ฉะนี้เล่าเราฉะนั้น...........................ชะงักไว้หทัยหวาม ๚ ๔ ๏ แม่งามอย่างหยาดฟ้า...................ยวนฝัน ยวนใฝ่ใคร่ผูกพัน...........................พร่ำเพ้อ คืนค่ำพร่ำจำนรรจ์..........................นึกแต่.........แม่นอ แม่อย่าว่าเพ้อเจ้อ............................จิตเพี้ยนเพียงหลง ๚๛
6 พฤษภาคม 2545 07:13 น. - comment id 47871
นี่ละมั้งที่เค้าเรียกว่ามีฝีมือ
6 พฤษภาคม 2545 23:07 น. - comment id 48005
ว้าว...หวานซ้า อิอิ นานๆจะได้เห็นกลอนหวานๆแบบนี้จาก วฤก ซะทีน๊อ เพราะจังเลยชอบๆ ยังคงเป็นกำลังใจให้อยู่เหมือนเดิมนะคะ (^___^)
6 พฤษภาคม 2545 23:36 น. - comment id 48029
อ่านแล้วอยากเห็นหน้านางเอกในบทนี้จังเลย ว่าสวยหยาดเยิ้มขนาดไหนหนอ คุณวฤก ถึงพรรณา ซะหวานขนาดนี้ ^-^
7 พฤษภาคม 2545 09:54 น. - comment id 48118
หือ....นางเอกของคุณวฤก สวยจังค่ะ
7 พฤษภาคม 2545 17:01 น. - comment id 48176
แวะมาอ่าน กลอนเพราะเหมือนเดิมเลยครับ สะท้อนอกฟกสะท้าน...................สะเทือนใจ เสมือนหนึ่งแสนไศล......................สกัดกั้น ชอบท่อนนี้อะ