พรรษากาล ผ่านพ้น บนความช้ำ เธอลืมคำ สัญญา ว่าจะหวน ฤดูเปลี่ยน คนร้าง ต่างแปรปรวน นางเรรวน กลับกลาย หายลับตา พ้นขวบปี ที่คอย อย่างหงอยเหงา ณ.ที่เก่า ขนำ โคนฉำฉา เราสองเคย ดำริ ร่วมวิวาห์ ก่อนฝนซา เห็นพ้อง ควรครองเคียง พิงฉำฉา ห่อเหี่ยว เปลี่ยวดวงจิต ขาดคู่คิด อ้อนออด หยอดน้ำเสียง ไร้เพลงหวาน ขานกล่อม น้อมเจรียง เหลือก็เพียง ความหวัง อันพังภินท์ ยามเหลียวซ้าย แลขวา ช่างว้าเหว่ แรงทุ่มเท มากหลาย มลายสิ้น ทุกข์ขมขื่น กลืนกล้ำ น้ำตาริน แอบถวิล พ้อพก ระทกใจ ฝนสร่างซา ลาแล้ว แก้วตาเอ๋ย อย่าทำเฉย โลเล มัวเฉไฉ เร่งกลับมา สมาน สานเยื่อใย หรือมีใหม่ ทิ้งเก่า เมินเหย้าเรือน
16 พฤศจิกายน 2555 21:19 น. - comment id 1251120
ใต้ฉำฉาเวลาฟ้าฝนตก หนาวสะทกสะท้านพานตมเปลื้อน นั่งรอสาวอันธิกากลับมาเยือน แม้วันเดือนเคลื่อนคล้อยยังคอยเธอ กะจ่องหง่อง กะจ่องหง่อง เจ้าข้าเอ้ย ใครไม่เคยเห็นคนบ่นพร่ำเพ้อ เร่เข้ามาป้าลุงมุงดูเดอ หลงละเมอรอสาวเขาไม่มา ..หมันไส้ๆขอหยิกนิ้ดง..เจ้าค่ะ .. .. ..
17 พฤศจิกายน 2555 06:45 น. - comment id 1251125
จับเจ่ารอ ซ้อสี่ เธอหนีหาย หลบเร้นกาย อยู่ไหน ไม่มาหา ทิ้งให้เฮีย ชอกช้ำ กินน้ำตา งานวิวาห์ ขาดเจ้าสาว ปวดร้าวจริง ตะรอนหา ทั่วดอย นับร้อยครั้ง จนสิ้นหวัง ท้อแท้ เพราะแม่หญิง บอกรักกลับ กลิ้งกลอก หลอกเหมือนลิง คงแอบอิง ใครอื่น มัวชื่นชม ใต้ฉำฉา เฮียรอ ซ้ออยู่นะ ถึงแม้จะ ระกำ ช้ำขื่นขม แต่สงสาร ลูกเต้า เขาหิวนม เฮียจึงข่ม ใจรอ ซ้อทุกวัน
17 พฤศจิกายน 2555 15:23 น. - comment id 1251141
ที่นี่ฝนตกทุกวันเลยค่ะ
17 พฤศจิกายน 2555 18:39 น. - comment id 1251152
ฝนตกดีกว่าฝนแล้งนะครับ
18 พฤศจิกายน 2555 12:10 น. - comment id 1251160
ขอแต่งงานใต้ต้นฉำฉา..โรแมนติกซะนี่กระไร
18 พฤศจิกายน 2555 12:43 น. - comment id 1251163
มีความหลังใต้ต้นฉำฉาครับ
20 พฤศจิกายน 2555 19:26 น. - comment id 1251318