เคยถามตัวเองบางครั้ง..ว่าทำไม จึงต้องมอบความรักทั้งหมดไป..ให้กับคนที่ไม่เห็นค่า ทุกอย่างที่ทุ่มเทลงไป..ฉันได้รับอะไรตอบแทนมา นอกจากสายตาเย็นชา..ที่คอยย้ำเตือนว่า..ไม่เคยสำคัญ การรักไปและช้ำไป..อย่างนี้ เคยสร้างความรู้สึกดีๆ..ให้ตัวเองบ้างไหม เจ็บอยู่คนเดียว..ร้องไห้อยู่ลำพัง..ไร้คนสนใจ แล้วจะรักไปทำไม..ถ้าต้องรักใครเพื่อทำร้ายตัวเอง มีเหตุผลตั้งมากมาย..กับการไม่รัก ขอเพียงแค่เรารู้จัก..ที่จะสรรหา แต่เหตุผลข้อเดียว..ที่หัวใจเรียกร้องมา ก็ทำให้ไม่อาจบอกลา..ตัดใจลืมเธอ เหตุผลสั้นๆ..แต่มีความหมาย เป็นเหตุผลสุดท้ายที่หัวใจได้บอกกับฉัน คำว่ารักเธอ..เหนือกว่าข้อสนับสนุนใดๆอีกร้อยพัน แม้เป็นความรักจากคนไม่สำคัญ..แต่ความรู้สึกส่วนนั้น..เต็มหัวใจ
26 เมษายน 2545 23:09 น. - comment id 47808
เป็นเหตุผลที่ชัดเจนมากเลย ตรงไปตรงมา ไม่รู้จะให้เหตุผลอะไรเน๊อะ รักมันก็คือรักนั่นแหละ เราก็เคยอยู่ในความรู้สึกแบบนี้ แต่ถึงยังไง ตัวของ viotet เอง ก็ต้องรักตัวเองด้วยนะคะ
26 เมษายน 2545 23:16 น. - comment id 47809
I really like this poem. You did wrote it from your heart.
26 เมษายน 2545 23:33 น. - comment id 47813
แต่งดีนะจ้ะเนี่ย..อย่ารักคนที่ไม่เห็นค่าเราเลย..สู้สู้...^{}^
28 เมษายน 2545 08:57 น. - comment id 47830
เพราะมากๆเลย โดนใจมากเลยค่ะ
7 พฤษภาคม 2545 09:12 น. - comment id 48105
เพราะดีค่ะ เป็นเหตุผลของความรัก