กระต่ายน้อยคอยจันทร์
Saran
มองดวงจันทร์ชวนให้นึกถึงวันเก่า
วันที่เรามีเราอยู่ใต้แสง
ของดวงดาวสุกสกาวในคืนแรม
ยิ้มเธอแง้มพร่างพราวสกาวใจ
ร้อยพันดาวดวงสวยที่เรานับ
สายลมขับพัดกล่อมไม่ไปไหน
หมื่นล้านคำว่ารักเอ่อล้นใจ
ลอยล่องไปสว่างใสบนฟ้าคราม
บนนภางดงามสักเพียงไหน
ต่อให้ใครทั้งโลกต่างเฝ้าถาม
ตอบได้โดยหัวใจไม่คิดตาม
คนที่งามที่สุดมีเพียงเธอ
ในวันนี้ท้องฟ้าแปรเปลี่ยนสี
ใจฉันมีแต่เธออยู่เสมอ
ฟ้าไร้ดาวไม่เหมือนที่พบเจอ
แต่ใจเธออยู่ที่ฉันตลอดไป
ดวงตะวันตกน้ำแล้วจมลับ
ดวงจันทร์กลับกลีบเมฆลบเลือนหาย
เหลือแค่เพียงตัวฉันที่เดียวดาย
ไม่มีเธอเคียงกายเหมือนเคยเป็น
ฝากสายลมโชยเอื่อยว่าคิดถึง
ฝากดวงดาวให้เธอซึ้งเมื่อได้เห็น
ฝากจันทร์นวลแทนรักที่ชื่นเย็น
ให้เธอรู้ว่าเป็นความห่วงใย
แม้ไม่รู้วันนี้เธออยู่ไหน
รู้แค่เพียงใจเธออยู่ที่ฉัน
กระต่ายตัวน้อยยังคอยหาดวงจันทร์
กระต่ายตัวนั้นคือฉันที่คอยเธอ